‘t Góng um ’n dictionairke veur kinder mèt veerskes boe illustraties bij geteikend móste weure. Iech naom de opdrach mèt plezeer aon, ouch vaanwege ‘t Mestreechs.
‘t Waor al ‘nen tied geleie tot iech veur ‘nen opdrachgever gewèrk had. In de jaore tachteg en negenteg woorte in Nederland väöl opdrachte oetgegeve door oetgeverije vaan tiedsjrifte (Margriet, Libelle, Okki, Taptoe) en sjaolbeuk (vaan Malmberg, Wolters-Noordhoff). De gróp vaan illustratore bestoont altied oet oongeveer dezelfde lui, mèt ‘ne vergeliekbare stijl. De akademies boe veer op hadde gezeten, hechtte väöl wierde aon ’n natuurgetrouwe en anatomisch gooje stijl, die veur ‘t educatieve doel ouch gesjik waor.
