Sjóffele en reke
- Zienen hoof waor e printsje.
- Alle goonsdagmiddagge waor heer in d’n hoof aon ’t wèrke.
- Es me zienen hoof good wouw oonderhawwe waor dat ‘nen houp werk.
- Veur ’t hoes had heer get blomme stoon die heer zelf trok.
- Veur de res greujde allein mer graas wat heer snooj wie e biljartlake.
- Aon de kant vaan ’t paad trok heer altied ’n väör langs de bleik.
- Heer wouw veurkoume tot aon de väörkant vaan zien häöfke ’t graas euver de straotstein greujde, dat zaog sjebbeg oet.
- ’t Rook heerlek in zienen hoof nao al wat greujt en bleujt.
- De raos ruuskes roke lekkerder es de roeje en bleujde ouch ieder.
- Me kós haos ruke in wat veur ‘ne maond me waor, bij wijze vaan spreke.
- Veurwat raos ruuskes mie reuk aofgaove es roej roeze wis heer neet te verklaore.
- Aon de kleur laog ’t neet, ze waore alletwie eve sjoen.
- Trouwens, kleur kós me neet ruke zag heer ummertouw.
- Num noe de raos roeze, die neumde heer Stieneke, nao zien rechter naoberse, en de roej roeze hètde bij häöm Fieneke, nao zien zwiegerse.
- Meh mèt dee reuk waor ’t zjus aandersum: Fieneke gebruukde evels mie löchskes es Stieneke.
- Zien vrouw ziemelde tot heer zien wèrkkleier aon mós, meh dat kaom gemeinelek neet devaan.
- “Kom noe”, zag heer nao häör gezawwel, “es iech iers in deen euverall moot zien te koume, kump ’t neet mie devaan.”
- Heer voont tot zien kleier neet ech oonnötteg woordt vaan in d’n hoof te wèrke.
- Heer zöchde daan: “Jeh keend, gewoen breuk zitte noe einmaol gemekeleker aon mie lief es deen euverall.”
- Heer voolt ziech in zienen hoof wie ‘ne piering in ’n eerappeleveld.