Groet Mestreech Dictee 2016

Batteraove waore v’r, meh aordege batteraove…

Gesjreve door Jan Coumans (2016)

V’r waore gein kutgamins, al zègk ‘ch ’t zelf, meh d’r waor bekans geinen daag tot veer, koejonges, niks aonvónge. Allewijl zouwe de mieste vaan m’n kammeräötsjes bij bureau Halt zien opgerope en in de modernen tied allezeleve rögkzakkinder zien gewore. De oondäög zaot in us alle daog en ederskier waor op straot allegatie mèt de geazjiteerde naobers boe eus balle veur de zoeväölste kier tösse de blomme weggeplök móste weure of boe de roete nao de hasjemedeie gesjot woorte.

  1. Iech waor abseluut gei sjiethoes en gaaroet geine labbedie dee ziech leet besallemandere door dat oongesiefer vaan ’n straot wijer – de naom zal iech um prudente reie neetneume.
  2. Ouch al waor ’t miech verbooje, ietot ’t naomiddag waor, klipseerde iech ’t ‘m mèt de bende vaan Ketótsj en kledderde euver de aofsjeiing nao de Werke, eus geleef speulparadies.
  3. In ’s hiemelsnaom, wat veer, riechtege kojbojs, dao doge, veel neet oonder ’t chapiter fatsojndeleke, oonsjöldege straotspäölselkes zoewie verbergemenneke speule, kaosele, selbrikke, kókkerelle, huive, reipe, kloetgoeje of sjeigele.
  4. Funkele brach us naomelek in extaas, veural in ’t naojaor es alle begreujing knokedruug waor en v’r mer de ren vaan de bastions hoofde aon te steke um de ganse santepetik te laote aofbranne.
  5. Mèt euze kattepölt dee v’r fisternölde vaan ’n zelfgebradzjelde houte vörk mèt dao-aon twie oet de kelder gepikde wèckring en de tong vaan ‘nen awwe sjoon, sjote v’r mèt kiezele op de rebzjie en ’t sjinaos vaan ’n aander wiek.
  6. Vaan beiskante mote v’r ‘ne goojen ingelbewaorder gehad höbbe, al braok wel ‘ns ’n äöf z’nen erm es ‘r mèt z’ne stomme bavvie neet oet z’n pupse keek en örges aofmieterde.
  7. ’t Sjiekste vaan eus courageus strabenderij waor evels ’t trèkke en poejakkere door de Katsj, de Kazjematte, e soortemint cattecómbe vaan Mestreech.
  8. In èllentrikke pitslampe hadde v’r gein fiducie, wel in ’n bössel aongestoke ‘krikkrak’ – um perceis te zien: oetgebleujde en verdruugde voelbrojne kroedwösj – dee minstens twie oor brande.
  9. ’t Naodeil waor totste ’s aoves oonder de brandbraatsje zaots, vojl beruikde han hads en gesnèrkde ougsbraoje kraogs wat d’ch verraojde bij d’n mam die d’ch d’ne pókkel volsjelde umtotste neet geluusterd hads.
  10. Este daan ouch nog getrappeerd woors door dee lange govie, dee geleujetege kinderkräöjer, en op de Vriethof opgehaold mós weure, hadste ’t hielemaol veur d’ne priester!